Vroeger ging ik met mijn man overwinteren in Spanje, in Benidorm. Daar zaten we in een flatje, vlak bij de zee. We spraken er af met vrienden, gingen lekker eten of uitwaaien op het strand, echt fantastisch. En het was er meestal goed weer! Ik was een fervent wandelaar en fietser, bijna niemand kon mij volgen! (lacht) Maar drie jaar geleden overleed mijn man en vielen deze mooie winters weg. Bovendien kreeg ik steeds meer last van artrose in mijn rug, in mijn benen ... Het gevolg was dat ik me begon op te sluiten. 'Niet goed,' zei de dokter, 'je moet buitenkomen, Lisette.'
Ik heb vijf dochters en een zoon, zestien kleinkinderen en vijftien achterkleinkinderen. Ze zijn erg in de weer voor mij, maar ik kan en wil van hen niet vragen dat ze elke dag bij me zijn. Zij hebben ook hun leven, hun bezigheden. De avonden vallen me heel zwaar, dan voel ik me alleen en ik kan eigenlijk helemaal niet alleen zijn.